آزمایش روی | آزمایش Zinc | آزمایش Zn | آزمایش زینک

روی (Zinc)، یک ماده مغذی است که در سراسر بدن یافت می شود، به عملکرد سیستم ایمنی و متابولیسم کمک می کند. روی همچنین برای بهبود زخم و حس چشایی و بویایی مهم است. با یک رژیم غذایی متنوع، بدن شما معمولاً روی کافی دریافت می کند. منابع غذایی روی شامل مرغ، گوشت قرمز و غلات صبحانه غنی شده است. روی یک ماده معدنی است که بدن شما از آن برای مبارزه با عفونت ها و تولید سلول ها استفاده می کند. برای بهبود جراحات و ایجاد DNA، طرح ژنتیکی در تمام سلول‌های شما، مهم است

چرا آزمایش روی (Zinc) درخواست می شود؟

• بررسی کمبود روی (Zinc): برای تشخیص کمبود روی (Zinc)، که می تواند منجر به علائمی مانند اختلال در عملکرد سیستم ایمنی، ریزش مو، اسهال، تاخیر در بهبود زخم، ناهنجاری های چشایی و ضایعات پوستی شود.
• پایش وضعیت تغذیه: نظارت بر وضعیت روی در افراد در معرض کمبود، مانند افرادی که دارای سوء تغذیه، بیماری های مزمن، اختلالات گوارشی یا تغذیه تزریقی هستند.
• ارزیابی اختلالات جذب: ارزیابی جذب روی در افراد مبتلا به شرایطی که بر جذب مواد مغذی تأثیر می گذارد، مانند بیماری کرون، بیماری سلیاک یا سایر سندرم های سوء جذب.
• بررسی بیماریهای مزمن: بررسی نقش روی در بیماری های مزمن، از جمله بیماری مزمن کبد، بیماری مزمن کلیوی و دیابت، که در آن متابولیسم روی ممکن است مختل شود.
• ارزیابی اثربخشی مکمل: ارزیابی اثربخشی و ایمنی مکمل روی در افرادی که روی را برای مقاصد درمانی مصرف می کنند، مانند درمان سرماخوردگی، دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، یا سایر شرایط.
• حمایت از باروری و بارداری: برای اطمینان از سطح کافی روی در زنان باردار یا کسانی که سعی در باردار شدن دارند، زیرا روی برای رشد جنین و سلامت باروری بسیار مهم است.
• ارزیابی عملکرد ایمنی: ارزیابی تأثیر روی بر عملکرد سیستم ایمنی، به ویژه در افراد مبتلا به عفونت های مکرر یا نقص ایمنی.

در صورت داشتن چه علائمی آزمایش روی (Zinc) درخواست می شود؟

در صورت بروز علائمی که می تواند نشان دهنده کمبود یا عدم تعادل روی (Zinc) باشد، ممکن است آزمایش Zn درخواست شود. در اینجا برخی از علائم و شرایط رایجی وجود دارد که می تواند یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را وادار به درخواست آزمایش Zn کند:

علائم کمبود روی (Zinc):

• مشکلات سیستم ایمنی: عفونت های مکرر یا بیماری های طولانی مدت به دلیل اختلال در عملکرد ایمنی.
• علائم پوستی: ضایعات پوستی، بثورات، درماتیت یا سایر اختلالات پوستی. آلوپسی (ریزش مو).
• علائم گوارشی: اسهال که می تواند از دست دادن و کمبود روی را تشدید کند.
• علائم اختلال رشد: توقف رشد در کودکان. تاخیر در بلوغ جنسی
• علائم عصبی: اختلال در عملکرد شناختی، مشکلات حافظه، یا اختلالات خلقی.
• اختلالات چشایی و بویایی: دیسگوزی (تغییر طعم) یا آنوسمی (از دست دادن بویایی).
• اختلال در ترمیم زخم: تأخیر در بهبود زخم یا بهبودی ضعیف از آسیب‌ها.
• مشکلات بینایی: شب کوری یا سایر مشکلات بینایی مرتبط با نقش روی در سلامت چشم.

شرایط مرتبط با کمبود روی (Zinc):

• سوء تغذیه: افراد با رژیم غذایی ضعیف یا سوء تغذیه.
• اختلالات گوارشی: شرایطی مانند بیماری کرون، بیماری سلیاک یا سندرم روده کوتاه که بر جذب مواد مغذی تأثیر می گذارد.
• بیماری های مزمن: بیماری مزمن کبد، بیماری مزمن کلیوی یا دیابت، که در آن متابولیسم روی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.
• بارداری و شیردهی: افزایش نیاز به روی در دوران بارداری و شیردهی.
• جمعیت سالمند: تغییرات مرتبط با افزایش سن در جذب و متابولیسم روی.
• الکلیسم: مصرف زیاد الکل می تواند در جذب روی اختلال ایجاد کند و دفع را افزایش دهد.

سایر نشانه ها برای آزمایش روی (Zinc):

• ارزیابی مکمل: نظارت بر سطح روی در افرادی که مکمل های روی مصرف می کنند برای جلوگیری از مسمومیت.
• ارزیابی قبل از عمل: ارزیابی وضعیت تغذیه قبل از جراحی برای اطمینان از بهبودی و بهبودی مناسب.
• اسهال مزمن یا جراحی روده: ارزیابی وضعیت روی در افراد مبتلا به اسهال مزمن یا کسانی که تحت عمل جراحی روده قرار گرفته اند.

آمادگی قبل از انجام آزمایش روی (Zinc):

• از همولیز (پارگی گلبول های قرمز که هنگام نمونه برداری رخ می دهد) باید اجتناب شود زیرا گلبول های قرمز حاوی 10 برابر مقدار روی (Zinc) نسبت به پلاسما/سرم هستند. نمونه های ناشتا ممکن است ترجیح داده شوند، زیرا نشان داده شده است که غلظت روی (Zinc) پلاسما/سرم پس از خوردن وعده های غذایی کاهش می یابد.
• غلظت بالای گادولینیوم، ید و باریم در اکثر آزمایش های فلزی تداخل دارد. اگر مواد حاجب حاوی گادولینیوم، ید یا باریم مصرف شده باشد، نمونه نباید حداقل به مدت 96 ساعت جمع آوری شود.

این آزمایش میزان روی در خون (یا گاهی اوقات ادرار) را اندازه گیری می کند. روی یک عنصر کمیاب ضروری با عملکردهای مهم در سراسر بدن است. روی (Zinc) برای سنتز پروتئین، عملکرد آنزیم مهم است و نقش ساختاری در پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک دارد.

روی (Zinc) جزء بسیاری از مواد غذایی با پروتئین بالا مانند گوشت، ماهی و محصولات لبنی است. این در سبزیجات و غلات وجود دارد اما دسترس پذیری زیستی آن کاهش می یابد زیرا فیبرهای غذایی می توانند جذب آن را مهار کنند.

تقریباً 20 تا 30 درصد روی بلعیده شده در روده کوچک جذب می شود. روی در پلاسما به آلبومین (80 درصد) و α2-ماکروگلوبولین (20 درصد) متصل می شود. راه اصلی دفع روی از طریق مدفوع است و مقدار کمی از آن در ادرار، عرق و سایر ترشحات بدن از بین می رود.

روی در بسیاری از بافت‌های بدن وجود دارد اما در محل خاصی ذخیره نمی‌شود. بنابراین در حالت های آنابولیک که نیاز به روی بیش از میزان دریافتی است، یا جایی که جذب ضعیف اتفاق می افتد، کمبود روی می تواند ایجاد شود.

کمبود روی می تواند از نظر بالینی با ریزش مو، بهبود ضعیف زخم، درماتیت و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی ظاهر شود. در کودکان کمبود روی می تواند باعث کندی رشد شود.

شرایطی که معمولاً با کمبود روی همراه است عبارتند از: اعتیاد به الکل، بارداری و سوختگی.

کاهش روی یا به این دلیل است که از رژیم غذایی جذب نمی شود (مس یا آهن اضافی در جذب اختلال ایجاد می کند) یا پس از جذب از بین می رود. کمبود رژیم غذایی ممکن است به دلیل عدم وجود (تغذیه تزریقی)، یا به این دلیل باشد که روی موجود در رژیم غذایی به فیتات (فیبر) متصل است و برای جذب در دسترس نیست.

مس و آهن اضافی در رژیم غذایی (به عنوان مثال، مکمل های آهن) با جذب روی تداخل می کند. پس از جذب، شایع ترین راه از دست دادن از طریق ترشحات ناشی از زخم های باز یا از دست دادن دستگاه گوارش است. کاهش روی در بیماران سوختگی رخ می دهد که روی را در ترشحات محل سوختگی خود از دست می دهند.

سیروز کبدی با افزایش دفع کلیوی باعث از دست دادن بیش از حد روی می شود. سایر بیماری هایی که باعث کاهش روی سرم می شوند عبارتند از: کولیت اولسراتیو، بیماری کرون، انتریت ناحیه ای، اسپرو، بای پس روده، بیماری نئوپلاستیک و افزایش کاتابولیسم ناشی از استروئیدهای آنابولیک. شرایط بی اشتهایی و گرسنگی نیز باعث کاهش سطح روی می شود.

دفع روی از طریق مدفوع، راه غالب دفع است. دفع کلیوی یک مسیر حذف جزئی و ثانویه است. دفع طبیعی روزانه روی از طریق ادرار در محدوده 20 تا 967 میکروگرم در 24 ساعت است.

• افزایش روی (Zinc) ادرار همراه با غلظت پایین روی (Zinc) سرم، ممکن است در اثر سیروز کبدی، بیماری نئوپلاستیک یا افزایش کاتابولیسم ایجاد شود. روی (Zinc) ادرار بالا با روی (Zinc) سرم طبیعی یا بالا نشان دهنده یک منبع غذایی بزرگ است که معمولاً به شکل ویتامین های با دوز بالا است.
• روی (Zinc) ادرار کم با روی (Zinc) سرم پایین ممکن است به دلیل کمبود رژیم غذایی یا از دست دادن از طریق ترشحات شایع در بیماران سوختگی و کسانی که از دست دادن دستگاه گوارش دارند باشد.
• کمبود روی (Zinc) با مصرف مکمل قابل درمان است و منجر به بهبود علائم بالینی می شود.

عوامل مداخله گر در آزمایش Zn:

• داروهایی مانند استروئیدها و داروهای ضد بارداری خوراکی می توانند غلظت روی در گردش را کاهش دهند. بارداری با غلظت کمتر روی به دلیل افزایش هورمون های گردش خون در بدن همراه است.
• داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها و آهن ممکن است با روی برای جذب روده رقابت کنند.

ملاحظات بالینی در آزمایش Zn:

• سطوح روی ممکن است در تب، سپسیس، استروژن درمانی، استرس، یا انفارکتوس میوکارد پایین باشد که منعکس کننده حرکت اینترلوکین از سرم به کبد است. سطوح روی ممکن است در هیپرزینسمی خانوادگی بدون سمیت یا ذخایر بالای روی، بالا باشد.
• مکمل روی خوراکی مزمن با جذب مس تداخل دارد و ممکن است کمبود مس را تسریع کند. آلبومین پروتئین اولیه اتصال به روی است: سطح روی باید با آگاهی از سطح آلبومین سرم تفسیر شود.

سوالات متداول

چگونه از نتایج آزمایش روی (Zinc) استفاده می شود؟

آزمایش روی (Zinc) برای بررسی کمبود روی استفاده می شود. همچنین برای مانیتور فردی که مکمل های غذایی دریافت می کند تا اطمینان حاصل شود که غلظت های کافی به دست می آید، مفید است.

روی (Zinc) را می توان همراه با سایر عناصر کمیاب (مانند آهن، مس و سلنیوم) برای شناسایی کمبودهایی که در آن فرد ممکن است از مکمل ها بهره مند شود، آزمایش کرد.

چه زمانی آزمایش روی (Zinc) درخواست می شود؟

هنگامی که فردی علائم بالینی را نشان می دهد که ممکن است با کمبود روی (Zinc) همراه باشد، یا در جایی که خطر ابتلا به کمبود روی وجود دارد، اندازه گیری روی می تواند تعیین کند که آیا مکمل مورد نیاز است یا خیر. در مواردی که مکمل لازم است، اندازه گیری روی می تواند برای ارزیابی زمانی که غلظت های کافی به دست می آید، استفاده شود.

نتیجه آزمایش روی (Zinc) چه چیزی را نشان می دهد؟

روی در پاسخ به عفونت ها کاهش می یابد، بنابراین نتیجه کم ممکن است لزوماً به معنای کمبود روی در فرد نباشد. نتایج باید با علائم بالینی و سابقه بالینی تفسیر شوند.

از آنجایی که روی عمدتاً به آلبومین منتقل می شود، تفسیر نتایج روی در کنار غلظت آلبومین می تواند مفید باشد. به عنوان مثال، غلظت کم روی با آلبومین طبیعی می تواند نشان دهنده کمبود روی باشد، در حالی که روی کم با غلظت آلبومین پایین می تواند پاسخ فاز حاد به عفونت و نه لزوماً کمبود روی را نشان دهد.

نتایج بالا به ندرت دیده می شود زیرا روی اضافی می تواند از طریق ادرار / مدفوع دفع شود. مصرف بیش از حد روی می تواند برای کلیه ها سمی باشد و می تواند باعث کمبود سایر مواد مغذی مانند مس شود. علائم مسمومیت با روی شامل حالت تهوع، استفراغ، بی حالی و خواب آلودگی است.

چه زمانی اندازه گیری غلظت روی (Zinc) ادرار توصیه می شود؟

اندازه‌گیری روی ادرار ممکن است برای بیمارانی که از تغذیه کامل تزریقی استفاده می‌کنند (تغذیه‌ای که مستقیماً وارد خون می‌شود/با عبور از مسیر خوراکی) که به مکمل‌ها پاسخ نمی‌دهند، به منظور ارزیابی هرگونه تلفات بیش از حد در ادرار مفید باشد.

آیا باید همیشه مکمل روی (Zinc) مصرف کرد؟

اکثر افراد منبع کافی روی در رژیم غذایی خود دارند و مصرف مکمل ضروری نیست. با این حال، اگر هر گونه نگرانی دارید، لطفاً با پزشک خود مشورت کنید که می تواند علائم را بررسی کند و در صورت نیاز به آزمایش توصیه کند.

اثرات بالقوه سمیت روی (Zinc) در سلامتی چیست؟

سمیت حاد:
– تهوع و استفراغ: مصرف دوزهای بالای روی، به خصوص با معده خالی، می تواند باعث ناراحتی دستگاه گوارش از جمله تهوع، استفراغ و گرفتگی شکم شود.
– اسهال: روی اضافی می تواند دستگاه گوارش را تحریک کرده و منجر به اسهال و کم آبی بدن شود.
– طعم فلزی: سمیت حاد روی اغلب منجر به طعم فلزی در دهان می شود.

سمومیت مزمن:
– علائم عصبی: مصرف طولانی مدت روی می تواند منجر به علائم عصبی مانند بی حسی، ضعف و آتاکسی شود.
– اختلال سیستم ایمنی: مسمومیت مزمن روی می تواند عملکرد سیستم ایمنی را مختل کند و حساسیت به عفونت ها را افزایش دهد.
– مشکلات گوارشی: مصرف طولانی مدت روی ممکن است باعث مشکلات مزمن گوارشی، مانند گاستریت و زخم معده شود.

وجود فلزات دیگر در نمونه چه تاثیری بر اندازه گیری روی (Zinc) دارد؟

تداخل در تکنیک های تحلیلی:

• طیف سنجی جذب اتمی (AAS): سایر فلزات با طول موج جذب مشابه می توانند تداخل داشته باشند و باعث قرائت های نادرست شوند. اصلاح کننده های ماتریس یا تکنیک های تصحیح پس زمینه برای به حداقل رساندن این تداخل ها استفاده می شود.
• طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت القایی (ICP-MS): تداخل های ایزوباریک از عناصر دیگر (به عنوان مثال آهن) با نسبت جرم به بار مشابه می تواند بر اندازه گیری روی تأثیر بگذارد. سلول های برخورد/واکنش می توانند به حذف این تداخل ها کمک کنند.
• روش‌های رنگ‌سنجی: فلزاتی که با کروموژن‌های مشابه روی واکنش می‌دهند، می‌توانند در سنجش اختلال ایجاد کنند و منجر به نتایج نادرست شوند. برای جداسازی روی می توان از عوامل کیلات یا تکنیک های جداسازی استفاده کرد.

کمبود روی (Zinc) چگونه بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد؟

ایمنی ذاتی:
– فاگوسیتوز: کمبود روی عملکرد نوتروفیل ها و ماکروفاژها را مختل می کند و توانایی آنها را در بلعیدن و از بین بردن پاتوژن ها کاهش می دهد.
– سلول های کشنده طبیعی (NK): فعالیت سلول های NK کاهش می یابد و توانایی بدن برای مبارزه با سلول ها و تومورهای آلوده به ویروس را کاهش می دهد.

ایمنی تطبیقی یا اکتسابی:
– عملکرد سلول T: روی برای رشد و تمایز سلول های T در تیموس بسیار مهم است. کمبود می تواند منجر به آتروفی تیموس و کاهش تعداد سلول های T شود و پاسخ های ایمنی تطبیقی ​​را مختل کند.
– عملکرد سلول B: کمبود روی بر تکثیر سلول های B و تولید آنتی بادی تأثیر می گذارد و ایمنی هومورال را تضعیف می کند.

تولید سیتوکین:
– روی بر تولید و فعالیت سیتوکین ها که برای هماهنگی پاسخ ایمنی ضروری هستند، تأثیر می گذارد. کمبود می تواند منجر به عدم تعادل شود، بر تنظیم ایمنی تأثیر بگذارد و التهاب را افزایش دهد.

منابع غذایی رایج روی (Zinc) کدامند؟

منابع حیوانی:
– گوشت قرمز: گوشت گاو، خوک و بره سرشار از روی هستند.
– طیور: مرغ و بوقلمون مقادیر قابل توجهی روی را تامین می کنند.
– غذاهای دریایی: صدف ها به خصوص در کنار سایر صدف ها، ماهی هایی مانند ساردین و سالمون سرشار از روی هستند.

منابع گیاهی:
– حبوبات: لوبیا، عدس و نخود منابع خوبی هستند، اگرچه حاوی فیتات هستند که می توانند جذب روی را مهار کنند.
– آجیل و دانه ها: دانه کدو تنبل، بادام هندی و بادام سرشار از روی هستند.
– غلات کامل: گندم کامل، کینوا و جو دوسر حاوی روی هستند، اما جذب آنها توسط فیتات ها کاهش می یابد.

روی (Zinc) چگونه در بهبود زخم نقش دارد؟

• تکثیر و مهاجرت سلولی: روی برای تکثیر و مهاجرت کراتینوسیت ها و فیبروبلاست ها که برای بسته شدن زخم و بازسازی پوست ضروری هستند، حیاتی است.
• سنتز کلاژن: روی یک کوفاکتور برای سنتز کلاژن، پروتئین ساختاری اصلی در پوست و بافت های همبند است. کلاژن سازی کافی برای استحکام و یکپارچگی زخم بسیار مهم است.
• پاسخ ایمنی: روی پاسخ التهابی را در طول بهبود زخم تعدیل می کند و به جلوگیری از التهاب بیش از حد که می تواند مانع از بهبودی شود، کمک می کند.
• عملکرد آنزیمی: آنزیم های وابسته به روی مانند متالوپروتئینازهای ماتریکس در بازسازی ماتریکس خارج سلولی در طول بهبود زخم نقش دارند.

نقش روی (Zinc) در باروری چیست؟

باروری مردان:

• اسپرم زایی: روی برای تولید و بلوغ اسپرم بسیار مهم است. بر تحرک، تعداد و مورفولوژی اسپرم تأثیر می گذارد.
• تولید تستوسترون: روی برای سنتز تستوسترون، که برای سلامت باروری مردان حیاتی است، ضروری است.

باروری زنان:

• بلوغ تخمک: روی در بلوغ تخمک ها (سلول های تخمک) نقش دارد و سطح کافی روی برای تخمک گذاری موفق ضروری است.
• تنظیم هورمونی: روی در تنظیم هورمون های تولید مثل از جمله استروژن و پروژسترون نقش دارد.

بارداری و رشد جنین:

• رشد جنینی: روی برای سنتز DNA، تقسیم سلولی و سنتز پروتئین ضروری است که در طول رشد جنینی حیاتی هستند.
• عملکرد ایمنی: سطح کافی روی از عملکرد ایمنی مادر پشتیبانی می کند و خطر عفونت هایی را که می تواند بر نتایج بارداری تأثیر بگذارد، کاهش می دهد.

کمبود روی (Zinc) چگونه بر بارداری و رشد جنین تأثیر می گذارد؟

سلامت مادری:

• زایمان زودرس: کمبود روی با افزایش خطر زایمان زودرس و زایمان همراه است.
• پره اکلامپسی: سطوح پایین روی ممکن است به ایجاد پره اکلامپسی کمک کند، وضعیتی که با فشار خون بالا و پروتئینوری در دوران بارداری مشخص می شود.

رشد جنین:

• تأخیر در رشد: کمبود روی می تواند منجر به کندی رشد داخل رحمی شود که در نتیجه وزن کم هنگام تولد و کاهش رشد ایجاد می شود.
• ناهنجاری های مادرزادی: روی کافی برای رشد مناسب اندام ضروری است. کمبود می تواند منجر به ناهنجاری های مادرزادی، از جمله نقص لوله عصبی شود.

توسعه سیستم ایمنی:

• روی برای رشد سیستم ایمنی جنین بسیار مهم است. کمبود آن می تواند عملکرد سیستم ایمنی را مختل کند و استعداد ابتلا به عفونت را در نوزادان افزایش دهد.

مکمل روی (Zinc) چه تاثیری بر ورزشکاران و عملکرد بدنی آن ها دارد؟

• قدرت و استقامت عضلانی: روی در سنتز پروتئین و ترمیم عضلات نقش دارد. مکمل ممکن است به بهبود قدرت و ریکاوری عضلانی کمک کند و عملکرد کلی را افزایش دهد.
• عملکرد ایمنی:ورزشکاران در معرض خطر عملکرد سیستم ایمنی بدن به دلیل تمرینات شدید قرار دارند. مکمل روی می تواند از سلامت ایمنی حمایت کند و خطر عفونت و بیماری را کاهش دهد.
• متابولیسم انرژی:روی در متابولیسم انرژی و سنتز ATP نقش دارد. سطوح کافی روی به حفظ سطح انرژی در طول فعالیت بدنی طولانی مدت کمک می کند.
• سطح تستوسترون:مکمل روی می تواند به حفظ سطح مطلوب تستوسترون کمک کند، که برای توده عضلانی و قدرت مهم است.
• دفاع آنتی اکسیدانی:روی دارای خواص آنتی اکسیدانی است که از استرس اکسیداتیو ناشی از ورزش شدید محافظت می کند و به ریکاوری و کاهش خستگی عضلانی کمک می کند.

کمبود روی (Zinc) چگونه بر سلامت مو تاثیر می گذارد؟

• رشد مو: روی برای سلامت فولیکول و رشد مو ضروری است. کمبود آن می تواند منجر به نازک شدن و ریزش مو شود.
• سلامت پوست سر: روی با کاهش التهاب و تولید سلول های سالم پوست از سلامت پوست سر حمایت می کند.
• سنتز پروتئین:روی به عنوان یک کوفاکتور برای آنزیم های متعددی که در سنتز پروتئین نقش دارند، برای تولید کراتین، پروتئین اولیه مو، حیاتی است.
• شوره سر و درماتیت سبورئیک: کمبود روی می تواند شرایطی مانند شوره سر و درماتیت سبورئیک را تشدید کند و منجر به پوسته پوسته شدن و تحریک پوست سر شود.

روی (Zinc) چگونه بر حس چشایی و بویایی تأثیر می گذارد؟

• حس چشایی: روی جزء گوستین است، پروتئین بزاقی که برای رشد و عملکرد جوانه های چشایی ضروری است. کمبود می تواند منجر به هیپوژئوزی (کاهش حساسیت چشایی) یا پیری (از دست دادن چشایی) شود.
• حس بویایی: روی در حفظ و بازسازی سلول های بویایی نقش دارد. کمبود می تواند منجر به آنوسمی (از دست دادن بویایی) یا هیپوسمی (کاهش حساسیت بویایی) شود.
• پیامدهای تغذیه ای: اختلال در طعم و بوی ناشی از کمبود روی می تواند بر اشتها و مصرف غذا تأثیر بگذارد و به طور بالقوه منجر به کمبودهای تغذیه ای شود.