Anti TPO

آنتی بادی های TPO

آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید (TPO)، نوعی آنتی بادی است که در بیماری خودایمنی تیروئید تشکیل می شوند. بدن به اشتباه سلول ها و بافت های تیروئید را غیر خودی شناسایی می کند. این بدان معنی است که بدن فرد سلول ها و بافت های خود را یک عضو خارجی در نظر می گیرد و به آنها حمله می کند.

آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید چیست؟

پراکسیداز تیروئید آنزیمی است که به ساخت هورمون های تیروئید (T4،T3 و TSH)کمک می کند.  سیستم ایمنی بدن در پاسخ به پروتئین های غیر خودی، آنتی بادی می سازد. این پروتئین های غیر خود آنتی ژن نامیده می شوند. ساخت آنتی بادی برای محافظت از بدن در برابر بیماری ها مهم است. با این حال، گاهی اوقات سیستم ایمنی پروتئین های خود را به عنوان غیر خود شناسایی می کند و اتوآنتی بادی می سازد.

سپس سیستم ایمنی به اشتباه به پروتئین های بدن حمله می کند. این به عنوان یک بیماری خود ایمنی شناخته می شود. آنتی بادی های تیروئید زمانی ایجاد می شوند که سیستم ایمنی سلول ها و بافت های تیروئید خود را به عنوان غیر خود شناسایی کند. این می تواند باعث التهاب شود و بر عملکرد تیروئید تأثیر بگذارد.

محدوده طبیعی آنتی بادی پراکسیداز تیروئید چقدر است؟

محدوده طبیعی آنتی بادی های TPO کمتر از ۳۰ واحد بین المللی در میلی متر (IU/ml) است.  اگر بالاتر از این باشد، آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید بالا در نظر گرفته می شوند. توجه داشته باشید که محدوده نرمال مورد استفاده می تواند در آزمایشگاه های مختلف متفاوت باشد. ممکن نیست آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید خیلی کم باشند.

چه چیزی باعث آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید بالا، می شود؟

اختلالات خودایمنی تیروئید باعث افزایش آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید می شود.  دو اختلال اصلی خودایمنی تیروئید عبارتند از بیماری گریو و تیروئیدیت هاشیموتو.

آنتی بادی های ضد TPO در موارد زیر وجود دارند:

• ۸۰-۹۵ درصد موارد تیروئیدیت هاشیموتو.
• ۶۵-۸۰ درصد موارد بیماری گریو.
• ۱۰-۲۰ درصد موارد سرطان تیروئید.

۱۰-۱۵٪ از افرادی که هیچ اختلال تیروئیدی ندارند، می توانند آنتی بادی های TPO بالا داشته باشند. آنتی بادی های TPO بالا ممکن است خطر ابتلا به اختلال تیروئید را در آینده افزایش دهد.

تفاوت آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید با آنتی بادی های تیروگلوبولین چیست؟

آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید و تیروگلوبولین دو نوع مختلف آنتی بادی تیروئید هستند. بدن برای ساخت هورمون های تیروئید به تیروگلوبولین و پراکسیداز تیروئید نیاز دارد. هر دو نوع آنتی بادی تیروئید اغلب در اختلالات خود ایمنی تیروئید ایجاد می شوند. افزایش آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید در درصد بیشتری از افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی تیروئید یافت می شود.

آیا آنتی بادی های TPO بالا به معنای سرطان است؟

آنتی بادی های TPO بالا لزوماً به معنای سرطان نیستند. آنتی بادی های TPO در ۱ تا ۲۰ درصد از افرادی که سرطان تیروئید دارند ایجاد می شود و می توان آنها را در افراد سالم پرورش داد.  علامت اصلی سرطان تیروئید توده بدون درد گردن است.

در سطح جمعیت، افزایش سطح آنتی بادی TPO به تنهایی خطر ابتلا به سرطان تیروئید را افزایش نمی دهد.  افزایش سطح آنتی بادی TPO باید همراه با سایر آزمایش های خون و ارزیابی های بالینی در نظر گرفته شود. تفسیر معنای آزمایش آنتی بادی TPO افزایش یافته به صورت مجزا دشوار است و ممکن است به تحقیقات بیشتری نیاز باشد.

چگونه آنتی بادی های TPO را به طور طبیعی کاهش دهیم؟

شواهد محدودی وجود دارد که نشان می دهد مکمل سلنیوم می تواند آنتی بادی های ضد TPO را کاهش دهد.  تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.  نقش مکمل ویتامین D در کاهش آنتی بادی های TPO در حال بررسی است. در حال حاضر شواهد کافی برای حمایت از این ادعا وجود ندارد.