آزمایش ویتامین D | کوله کلسیفرول | ارگوکلسیفرول | ویتامین D3

ویتامین D به بدن شما کمک می کند تا کلسیم را جذب کند. کلسیم یکی از اجزای اصلی ساختمان استخوان است. کمبود ویتامین D می تواند منجر به بیماری های استخوانی مانند پوکی استخوان یا راشیتیسم شود. ویتامین D همچنین در عصب، ماهیچه و سیستم ایمنی بدن شما نقش دارد.

 

چرا آزمایش ویتامین D درخواست می شود؟

• تشخیص کمبود ویتامین D
• تشخیص افتراقی علل راشیتیسم و استئومالاسی
• مانیتور درمان جایگزینی ویتامین D
• تشخیص هیپرویتامینوز D

چه زمانی آزمایش ویتامین D بایستی انجام شود؟

• زمانی که سطح کلسیم، فسفر و/یا هورمون پاراتیروئید غیرطبیعی دارید.
• هنگامی که شواهدی از بیماری استخوان یا ضعف استخوان دارید.
• زمانی که در معرض خطر کمبود شدید قرار دارید یا پزشک مشکوک است که ممکن است کمبود ویتامین D داشته باشید.
• قبل از شروع درمان دارویی برای پوکی استخوان
• به طور دوره ای برای مانیتور درمان کمبود ویتامین D

آمادگی قبل از انجام آزمایش ویتامین D:

به آمادگی خاصی نیاز ندارد. اما اگر بیمار مکمل ویتامین D مصرف می کند حتما از ایشان سوال شود.

 

چه چیزی در آزمایش ویتامین D مورد بررسی قرار می گیرد؟

ویتامین D یک نام عمومی برای گروهی از استرول های محلول در چربی و از نظر ساختاری مشابه است که به عنوان هورمون عمل می کنند.

ویتامین D خانواده ای از ترکیبات است که برای رشد و شکل گیری مناسب دندان ها و استخوان ها ضروری است. این آزمایش سطح ویتامین D را در خون اندازه گیری می کند.

دو شکل ویتامین D را می توان در خون اندازه گیری کرد، 25-هیدروکسی ویتامین D و 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین. 25-هیدروکسی ویتامین D شکل اصلی موجود در خون است و پیش ساز نسبتاً غیرفعال هورمون فعال است. به دلیل نیمه عمر طولانی و غلظت بالاتر، 25-هیدروکسی ویتامین D معمولاً برای ارزیابی و پایش وضعیت ویتامین D در افراد اندازه گیری می شود.

ویتامین D از دو منبع به دست می آید: درون زا که در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید در پوست تولید می شود و اگزوژن که در غذاها و مکمل ها مصرف می شود. ویتامین D همچنین ممکن است از طریق تبدیل 7-دی هیدروکلسترول به 25-هیدروکسی ویتامین D3 در پوست پس از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش به صورت درون زا مشتق شود.

• • • طول موج پرتو فرابنفش نور خورشید 270 تا 300 است.
    • این نورها در سطح دریا وجود دارند و در دایره قطب شمال دیده نمی شوند.
    • وقتی هفته ای 10 تا 15 دقیقه در معرض آفتاب قرار می گیرید، مقدار کافی ویتامین D3 تشکیل می شود.
    • تشکیل ویتامین D به محتوای ملانین بستگی دارد. افرادی که ملانین بیشتری دارند به زمان بیشتری نیاز دارند.

ساختار شیمیایی انواع ویتامین D کمی متفاوت است و ویتامین D2 (ارگوکلسیفرول که از گیاهان می آید) و ویتامین D3 (کوله کلسیفرول که از حیوانات می آید) نامیده می شوند. فرم D2 در غذاهای غنی شده و در اکثر آماده سازی ها و مکمل های ویتامینی یافت می شود. ویتامین D3 شکلی است که در بدن تولید می شود و در برخی مکمل ها نیز استفاده می شود. ویتامین D2 و D3 زمانی که توسط کبد و کلیه به شکل فعال 1و 25 دی هیدروکسی ویتامین D تبدیل می شوند، به یک اندازه موثر هستند.

 

برخی از آزمایش ها فرم های D2 و D3 ویتامین را تشخیص نمی دهند و تنها نتیجه کلی را گزارش می کنند. با این حال، روش‌های جدیدتر ممکن است سطوح D2 و D3 را گزارش کنند و سپس آنها را برای یک سطح کل با هم جمع کنند.

نقش اصلی ویتامین D کمک به تنظیم سطوح خونی کلسیم، فسفر و (به میزان کمتر) منیزیم است. ویتامین D برای رشد و سلامت استخوان حیاتی است. بدون آن، استخوان‌ها نرم، بد شکل می‌شوند و قادر به ترمیم طبیعی خود نیستند و در نتیجه بیماری‌هایی به نام راشیتیسم در کودکان و استئومالاسی در بزرگسالان ایجاد می‌شود. همچنین نشان داده شده است که ویتامین D بر رشد و تمایز بسیاری از بافت های دیگر تأثیر می گذارد و به تنظیم سیستم ایمنی بدن کمک می کند. این عملکردهای دیگر ویتامین D را در سایر اختلالات مانند خود ایمنی و سرطان دخیل کرده اند.

بر اساس داده‌های نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) گزارش می‌دهد که دو سوم از جمعیت ایالات متحده ویتامین D کافی دارند، در حالی که تقریباً یک چهارم در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند. همانطور که توسط رژیم غذایی مرجع (DRI) تنظیم شده توسط موسسه پزشکی تعریف شده است، در معرض خطر کمبود هستند.

افراد در معرض خطر بیشتر کمبود عبارتند از: افراد مسن یا چاق، افرادی که به اندازه کافی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند، افرادی با پوست تیره تر و افرادی که برای مدت طولانی از داروهای خاصی استفاده می کنند. قرار گرفتن در معرض آفتاب کافی معمولاً دو دوره در هفته 5 تا 20 دقیقه تخمین زده می شود. افرادی که به اندازه کافی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند ممکن است ویتامین D مورد نیاز خود را از منابع غذایی یا مکمل ها دریافت کنند.

 

25-هیدروکسی ویتامین D3 متعاقبا توسط هیدروکسیلاسیون (CYP2R1) در کبد تشکیل می شود. 25-هیدروکسی ویتامین D3 یک پروهورمون است که مخزن اصلی و شکل انتقال ویتامین D را نشان می‌دهد که در بافت چربی ذخیره می‌شود و در حین گردش خون توسط پروتئین حمل ‌و نقل محکم می‌شود.

فعالیت بیولوژیکی به شکل 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D بیان می شود. 1-آلفا هیدروکسیلاسیون (CYP27B1) در صورت نیاز، عمدتاً در کلیه ها، تحت کنترل هورمون پاراتیروئید (PTH) قبل از بیان فعالیت بیولوژیکی رخ می دهد. مانند سایر هورمون های استروئیدی، 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D به یک گیرنده هسته ای متصل می شود و بر الگوهای رونویسی ژن در اندام های هدف تأثیر می گذارد.

25-هیدروکسی ویتامین D3 همچنین ممکن است توسط هیدروکسیلاسیون (CYP24A1) به متابولیت غیرفعال 24،25-دی هیدروکسی ویتامین D تبدیل شود. این فرآیند، که توسط PTH تنظیم می‌شود، ممکن است سنتز 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D را به قیمت محصول جایگزین هیدروکسیلاسیون 24،25-دی هیدروکسی ویتامین(CYP24A1) D افزایش دهد. غیرفعال سازی 25-هیدروکسی ویتامین D3 و 1 و 25-دی هیدروکسی ویتامین D توسط CYP24A1 یک فرآیند مهم است که از تولید بیش از حد 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D و سمیت ناشی از ویتامین D جلوگیری می کند.

 

بر اساس این ملاحظات، 25-هیدروکسی ویتامین D3 در گردش بهترین شاخص ذخیره بهینه ویتامین D در بدن است. سطوح دقیق غلظت بهینه 25-هیدروکسی ویتامین D3 در گردش همچنان موضوع بحث است. کمبود خفیف تا متوسط ​​می تواند با پوکی استخوان یا هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه همراه باشد. کمبود شدید ممکن است منجر به شکست در معدنی شدن استوئید تازه تشکیل شده در استخوان و در نتیجه راشیتیسم در کودکان و استئومالاسی در بزرگسالان شود.

عواقب کمبود ویتامین D بر روی اندام های دیگر به جز استخوان به طور کامل شناخته نشده است، اما ممکن است شامل افزایش حساسیت به عفونت ها، ناراحتی عضلانی، و افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، سینه و پروستات باشد.  کمبود متوسط ​​25-هیدروکسی ویتامین D3 شایع است. در سالمندان بستری، شیوع آن ممکن است بیش از 50 درصد باشد.

 

دلایل پایین بودن سطح 25-هیدروکسی ویتامین D3 عبارتند از فقدان قرار گرفتن در معرض نور خورشید، یک مشکل خاص در عرض های جغرافیایی شمالی در طول زمستان. مصرف ناکافی؛ سوء جذب (به عنوان مثال، به دلیل بیماری سلیاک)؛ کاهش فعالیت 25 هیدروکسیلاز ویتامین D کبدی، ثانویه به بیماری پیشرفته کبدی. و داروهای القا کننده آنزیم، به ویژه بسیاری از داروهای ضد صرع، از جمله فنی توئین، فنوباربیتال، و کاربامازپین، که متابولیسم 25-هیدروکسی ویتامین D3 را افزایش می دهند.

 

اعمال ویتامین D:

• • • نقش اصلی ویتامین D تنظیم کلسیم و فسفر سرم خون به وسیله:
    1. افزایش جذب آنها از غذا در روده.
    2. با تقویت بازجذب کلسیم در کلیه ها.
    3. از رشد راشیتیسم در کودکان جلوگیری می کند.
    4. از پوکی استخوان در بزرگسالان جلوگیری می کند.
    5. از کزاز هیپوکلسمیک جلوگیری می کند.
    6. ویتامین D غلظت کلسیم یونیزه را اصلاح و حفظ می کند.
    7. Vit.D ترشح هورمون پاراتیروئید را از غده پاراتیروئید مهار می کند.
    • Vit.D موجب افزایش فعالیت های زیر می شود:
    1. سیستم ایمنی با افزایش فاگوسیتوز
    2. فعالیت ضد تومور
    3. عملکرد تعدیل کننده ایمنی

عوامل مداخله گر در آزمایش ویتامین D

• • • داروهای کورتیکواستروئیدی می توانند با کاهش جذب کلسیم، سطح ویتامین D را کاهش دهند.
    • داروی کاهش وزن، اورلیستات، داروی کاهش دهنده کلسترول، کلستیرامین، می توانند با کاهش جذب ویتامین D و سایر ویتامین های محلول در چربی، سطح ویتامین D را کاهش دهند.
    • باربیتورات ها و فنی توئین با افزایش متابولیسم کبدی ویتامین D به ترکیبات غیر فعال، سطح ویتامین D را کاهش می دهند.

افزایش سطح سرم:

• • • سندرم ویلیامز(WS): یک اختلال ژنتیکی نادر است که با عقب ماندگی ذهنی خفیف تا متوسط ​​یا مشکلات یادگیری، ظاهر متمایز صورت، و شخصیت منحصربه‌فرد که دوستی بیش از حد و سطوح بالای همدلی را با اضطراب ترکیب می‌کند، مشخص می‌شود. مهمترین مشکل پزشکی مرتبط با WS بیماری قلبی عروقی ناشی از تنگی عروق است WS .همچنین با افزایش سطح کلسیم خون و ویتامین D در دوران نوزادی مرتبط است.
    • مکمل های غذایی بیش از حد: با افزایش مصرف خوراکی ویتامین D، سطح خون می تواند به سطوح سمی افزایش یابد.
    • مصرف بیش از حد ویتامین D منجر به کلسیفیکاسیون متاستاتیک بافت های نرم می شود.
    • هیپرویتامینوز ویتامین D (کلسیتریول) منجر به هیپرکلسمی می شود.
    • افزایش سطح ویتامین D باعث افزایش جذب روده و جذب بیش از حد استخوان می شود.
    • افزایش ویتامین D منجر به افزایش کلسیم و سرکوب PTH می شود.

کاهش سطح سرم:

• • • راشیتیسم
    • استئومالاسی
    • پوکی استخوان: ویتامین D جذب کلسیم از روده ها را تشویق می کند. تشکیل ماتریکس استخوان به سطح کافی کلسیم بستگی دارد.
    • سندرم های سوء جذب گوارشی: ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که در بیماری های سوء هاضمه یا سوء جذب جذب نمی شود.
    • بیماری کلیوی
    • بیماری‌های کبدی: بیماری‌هایی که بر عملکرد متابولیک این اندام‌ها تأثیر می‌گذارند، تبدیل ویتامین D به شکل فعال آن یعنی 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D را مهار می‌کنند.
    • راشیتیسم هیپوفسفاتمیک خانوادگی(راشیتیسم هیپوفسفاتمیک مرتبط باX): این بیماری ناشی از جهش در ژن PHEX در کروموزوم X است. این بیماران سطوح بالایی از فسفاتوری را تجربه می کنند که به درمان با ویتامین D مقاوم است.
    • بیماری التهابی حاد: چون التهاب منجر به افزایش تبدیل 25 هیدروکسی D به 1 و 25 هیدروکسی D می شود، 25 هیدروکسی D (کل) کاهش می یابد.
    • دریافت ناکافی رژیم غذایی: با کاهش مصرف خوراکی ویتامین D، سطح خون می تواند به سطوح نامناسب یا نامناسب کاهش یابد.
    • قرار گرفتن ناکافی در معرض نور خورشید: با کاهش قرار گرفتن در معرض نور کافی خورشید، تولید درون زا سطح ویتامین D می تواند به سطوح نامناسب یا نامناسب کاهش یابد.

ملاحظات بالینی آزمایش ویتامین D:

استفاده طولانی مدت از داروهای ضد تشنج ممکن است منجر به کمبود ویتامین D شود که می تواند منجر به بیماری استخوان شود. داروهای ضد تشنجی که بیشترین نقش را دارند عبارتند از فنی توئین، فنوباربیتال، کاربامازپین و والپروئیک اسید.

 

محدوده مرجع آزمایش ویتامین D:

• • • کمتر از 10 نانوگرم در میلی لیتر (کمبود شدید)، ممکن است با استئومالاسی یا راشیتیسم همراه باشد
    • 10 تا 19 نانوگرم در میلی لیتر (کمبود خفیف تا متوسط)، ممکن است با افزایش خطر پوکی استخوان یا هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه مرتبط باشد
    • 20 تا 50 نانوگرم در میلی لیتر (سطوح بهینه) سطوح بهینه در جمعیت سالم؛ بیماران مبتلا به بیماری استخوان ممکن است از سطوح بالاتری در این محدوده بهره مند شوند
    • 51 تا 80 نانوگرم در میلی لیتر (افزایش خطر هیپرکلسیوری)، سطوح بالای 50 نانوگرم در میلی لیتر همراه با مصرف طولانی مدت مکمل کلسیم ممکن است منجر به هیپرکلسیوری و کاهش عملکرد کلیه شود.
    • بیشتر از 80 نانوگرم در میلی لیتر (سمیت ممکن است)، 80 نانوگرم در میلی لیتر کمترین سطح گزارش شده مرتبط با سمیت در بیماران بدون هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه است که عملکرد کلیوی طبیعی دارند. اکثر بیماران مبتلا به سمیت دارای سطوح بالاتر از 150 نانوگرم در میلی لیتر هستند. بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی می توانند سطوح 25-هیدروکسی ویتامین D3 بسیار بالایی داشته باشند بدون هیچ نشانه ای از سمیت، زیرا تبدیل کلیوی به هورمون فعال 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D مختل شده یا وجود ندارد.

سوالات متداول

چگونه از نتایج آزمایش ویتامین D استفاده می شود؟

آزمایش ویتامین D برای موارد زیر استفاده می شود:

• • • مشخص کنید که آیا ضعف استخوان، ناهنجاری استخوان، یا متابولیسم غیرطبیعی کلسیم (که توسط کلسیم، فسفر، PTH غیرطبیعی منعکس می‌شود) در نتیجه کمبود یا بیش از حد ویتامین D رخ می‌دهد یا خیر.
    • کمک به تشخیص یا مانیتور مشکلات مربوط به عملکرد غده پاراتیروئید، زیرا PTH برای فعال سازی ویتامین D ضروری است.
    • طبق توصیه بنیاد ملی پوکی استخوان، مؤسسه پزشکی و انجمن غدد درون ریز، افرادی را که در معرض خطر بالای کمبود هستند غربال شوند.
    • کمک به پایش وضعیت سلامت افراد مبتلا به بیماری هایی که در جذب چربی اختلال ایجاد می کنند، مانند سیستیک فیبروزیس و بیماری کرون، زیرا ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است و مانند یک چربی از روده جذب می شود.
    • افرادی را که جراحی بای پس معده انجام داده‌اند و ممکن است نتوانند ویتامین D کافی جذب کنند را تحت نظر بگیرید
    • کمک به تعیین اثربخشی درمان در صورت تجویز مکمل ویتامین D، کلسیم، فسفر و/یا منیزیم

چه زمانی آزمایش ویتامین D درخواست می شود؟

25-هیدروکسی ویتامین D

هنگامی که کلسیم پایین است و/یا فردی دارای علائم کمبود ویتامین D است، مانند ناهنجاری استخوان در کودکان (راشیتیسم) و ضعف، نرمی یا شکستگی استخوان در بزرگسالان (استئومالاسی)، معمولاً برای شناسایی کمبود ویتامین D احتمالی 25 هیدروکسی ویتامین D درخواست می شود.

این آزمایش ممکن است زمانی درخواست شود که فردی در معرض خطر کمبود ویتامین D باشد. افراد مسن تر، افرادی که در موسسات یا خانه نشین هستند و/یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید محدود هستند، افرادی که چاق هستند، تحت عمل جراحی بای پس معده قرار گرفته اند و/یا افرادی که سوء جذب چربی دارند در معرض افزایش خطر کمبود ویتامین D هستند. همچنین افرادی که پوست تیره تری دارند و نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند نیز در این گروه قرار می گیرند.

25-هیدروکسی ویتامین D اغلب قبل از شروع درمان دارویی برای پوکی استخوان از فرد درخواست می شود.

1 و 25-دی هیدروکسی ویتامین D

این آزمایش ممکن است زمانی انجام شود که مشکوک به بیماری کلیوی یا ناهنجاری آنزیمی باشد که 25-هیدروکسی ویتامین D را به 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D تبدیل می کند. به ندرت، این آزمایش ممکن است زمانی انجام شود که کلسیم بالا باشد یا فردی مبتلا به بیماری باشد که ممکن است مقادیر اضافی ویتامین D تولید کند، مانند سارکوئیدوز یا برخی از اشکال لنفوم (زیرا سلول های ایمنی ممکن است 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D بسازند).

هنگامی که مکمل ویتامین D، کلسیم، فسفر یا منیزیم ضروری است، گاهی اوقات سطوح ویتامین D برای نظارت بر اثربخشی درمان اندازه‌گیری می‌شود.

نتیجه آزمایش ویتامین D چه چیزی را نشان می دهد؟

اگرچه بین روش‌های ویتامین D تفاوت‌هایی وجود دارد، اما بیشتر آزمایشگاه‌ها از فواصل مرجع مشابهی استفاده می‌کنند. از آنجایی که سمیت نادر است، تمرکز بر روی حد پایین تر بوده است و اینکه چه حدی برای کل 25 هیدروکسی ویتامین D (D2 + D3) نشان دهنده کمبود است.

انجمن غدد درون ریز کمبود ویتامین D را به عنوان سطح 25 هیدروکسی ویتامین D در خون زیر 20 نانوگرم در میلی لیتر (50 نانومول در لیتر) و کمبود ویتامین D را به عنوان سطحی بین 21 تا 29 نانوگرم در میلی لیتر (5/52 تا 5/72 نانومول در لیتر) تعریف می کند.

موسسه پزشکی ایالات متحده به این نتیجه رسیده است که سطح 25 هیدروکسی ویتامینD،حدود 20 نانوگرم در میلی لیتر (50 نانومول در لیتر) یا بالاتر برای سلامت استخوان کافی است و سطوح بالاتر از 30 نانوگرم در میلی لیتر اثرات قابل توجهی بهتری را ارائه نمی دهد. با این حال، منصفانه است که بگوییم سطح 25 هیدروکسی ویتامین D مرتبط با محافظت در برابر بسیاری از اختلالات دیگر که اخیراً با کمبود ویتامین D مرتبط است، بحث برانگیز است.

25-هیدروکسی ویتامین D

سطح پایین 25 هیدروکسی ویتامین D در خون ممکن است به این معنی باشد که فرد به اندازه کافی در معرض نور خورشید یا ویتامین D رژیم غذایی کافی برای تامین نیاز بدن خود قرار نمی گیرد یا مشکلی در جذب آن از روده وجود دارد. گاهی اوقات، داروهایی که برای درمان تشنج استفاده می شوند، به ویژه فنی توئین (دیلانتین)، می توانند در تولید 25 هیدروکسی ویتامین D در کبد اختلال ایجاد کنند.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد کمبود ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها، بیماری‌های ایمنی و بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهد.

سطح بالای 25 هیدروکسی ویتامین D معمولا نشان دهنده مصرف بیش از حد مکمل های ویتامینی یا سایر مکمل های غذایی است.

1 و 25-دی هیدروکسی ویتامین D

سطح پایین 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D را می توان در بیماری کلیوی مشاهده کرد و یکی از اولین تغییراتی است که در افراد مبتلا به نارسایی زودرس کلیه رخ می دهد.

سطح بالای 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D ممکن است زمانی رخ دهد که هورمون پاراتیروئید اضافی وجود داشته باشد یا بیماری هایی مانند سارکوئیدوز یا برخی از لنفوم ها وجود داشته باشد که می تواند 1 و 25 دی هیدروکسی ویتامین D را در خارج از کلیه ایجاد کند.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

سطوح بالای ویتامین D و کلسیم می تواند منجر به کلسیفیکاسیون و آسیب به اندام ها، به ویژه کلیه ها و رگ های خونی شود.

اگر سطح منیزیم پایین باشد، می تواند باعث کاهش سطح کلسیم شود که به تنظیم ویتامین D و هورمون پاراتیروئید مقاوم است. ممکن است برای بازیابی عملکرد طبیعی، مکمل منیزیم و کلسیم لازم باشد.

اثرات ویتامین D بر سلامتی چیست؟

دانشمندان در حال مطالعه ویتامین D برای درک بهتر چگونگی تأثیر آن بر سلامت هستند. در اینجا چندین نمونه از آنچه این تحقیق نشان داده است آورده شده است:

سلامت استخوان و پوکی استخوان

کمبود طولانی مدت ویتامین D و کلسیم باعث می شود استخوان های شما شکننده شده و راحت تر بشکنند. به این حالت پوکی استخوان می گویند. میلیون ها زن و مرد مسن مبتلا به پوکی استخوان هستند یا در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. ماهیچه ها برای سلامت استخوان ها نیز مهم هستند زیرا به حفظ تعادل و جلوگیری از سقوط کمک می کنند. کمبود ویتامین D ممکن است به عضلات ضعیف و دردناک منجر شود.

دریافت مقادیر توصیه شده ویتامین D و کلسیم از غذاها (و مکمل ها، در صورت نیاز) به حفظ سلامت استخوان ها و جلوگیری از پوکی استخوان کمک می کند. مصرف مکمل های ویتامین D و کلسیم اندکی استحکام استخوان را در افراد مسن افزایش می دهد، اما مشخص نیست که آیا آنها خطر افتادن یا شکستگی استخوان را کاهش می دهند.

سرطان

به نظر نمی رسد ویتامین D خطر ابتلا به سرطان سینه، روده بزرگ، رکتوم یا ریه را کاهش دهد. مشخص نیست که آیا ویتامین D بر خطر سرطان پروستات یا شانس زنده ماندن از این سرطان تأثیر می گذارد. سطوح بسیار بالای ویتامین D خون حتی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پانکراس را افزایش دهد.

کارآزمایی‌های بالینی نشان می‌دهند که در حالی که مکمل‌های ویتامین D (با یا بدون کلسیم) ممکن است بر خطر ابتلا به سرطان تأثیری نداشته باشند، ممکن است کمی خطر مرگ ناشی از این بیماری را کاهش دهند. تحقیقات بیشتری برای درک بهتر نقش ویتامین D در پیشگیری از سرطان و مرگ ناشی از سرطان مورد نیاز است.

بیماری قلبی

ویتامین D برای سلامت قلب و عروق خونی و فشار خون طبیعی مهم است. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که مکمل‌های ویتامین D ممکن است به کاهش سطح کلسترول خون و فشار خون بالا که دو عامل اصلی خطر بیماری قلبی هستند، کمک کند. مطالعات دیگر هیچ فایده ای را نشان نمی دهد.

اگر اضافه وزن یا چاق هستید، مصرف ویتامین D با دوزهای بالاتر از 20 میکروگرم (800 IU) در روز به همراه کلسیم ممکن است در واقع فشار خون شما را افزایش دهد. به طور کلی، آزمایش‌های بالینی نشان می‌دهند که مکمل‌های ویتامین D خطر ابتلا به بیماری قلبی یا مرگ ناشی از آن را کاهش نمی‌دهند، حتی اگر سطح این ویتامین در خون شما پایین باشد.

افسردگی

ویتامین D برای عملکرد صحیح مغز شما لازم است. برخی از مطالعات ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D خون و افزایش خطر ابتلا به افسردگی را یافته اند. با این حال، آزمایش‌های بالینی نشان می‌دهد که مصرف مکمل‌های ویتامین D از علائم افسردگی پیشگیری یا کاهش نمی‌دهد.

مالتیپل اسکلروزیس

افرادی که در نزدیکی خط استوا زندگی می کنند بیشتر در معرض نور خورشید قرار می گیرند و سطح ویتامین D بالاتری دارند. آنها همچنین به ندرت به مولتیپل اسکلروزیس (MS) مبتلا می شوند، بیماری که بر اعصابی که پیام ها را از مغز به بقیه بدن منتقل می کنند، تأثیر می گذارد. بسیاری از مطالعات ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D خون و خطر ابتلا به ام اس را نشان می دهند.

با این حال، دانشمندان واقعاً مطالعه نکرده اند که آیا مکمل های ویتامین D می توانند از MS جلوگیری کنند یا خیر. در افراد مبتلا به MS، آزمایش های بالینی نشان می دهد که مصرف مکمل های ویتامین D از بدتر شدن یا عود علائم جلوگیری نمی کند.

دیابت نوع 2

ویتامین D به بدن شما کمک می کند تا سطح قند خون را تنظیم کند. با این حال، آزمایش‌های بالینی روی افراد مبتلا به دیابت و بدون دیابت نشان می‌دهد که مکمل ویتامین D باعث بهبود سطح قند خون، مقاومت به انسولین یا سطح هموگلوبین A1c (متوسط ​​سطح قند خون در 3 ماه گذشته) نمی‌شود. مطالعات دیگر نشان می دهد که مکمل های ویتامین D اکثر افراد مبتلا به پیش دیابت را از ابتلا به دیابت باز نمی دارد.

کاهش وزن

مصرف مکمل های ویتامین D یا خوردن غذاهای غنی از ویتامین D به کاهش وزن کمک نمی کند.

 

چرا ویتامین D در زنان کمتر از آقایان است؟

عوامل متعددی در کاهش سطح ویتامین D در زنان در مقایسه با مردان نقش دارند:

• تفاوت های هورمونی: زنان سطوح پایین تری از تستوسترون دارند که با سطوح بالاتر ویتامین D مرتبط است. نشان داده شده است که تستوسترون تولید ویتامین D در پوست را تحریک می کند، که ممکن است تا حدی توضیح دهد که چرا مردان تمایل به سطوح بالاتر ویتامین D دارند. .
• تفاوت در قرار گرفتن در معرض نور خورشید: زنان ممکن است زمان کمتری نسبت به مردان در خارج از منزل سپری کنند، یا ممکن است لباس های بپوشند که پوست را بپوشاند، که می تواند قرار گرفتن آنها در معرض اشعه UVB خورشید را کاهش دهد که برای پوست برای تولید ویتامین D ضروری است.
• تفاوت در رژیم غذایی: مطالعات نشان داده است که زنان تمایل به مصرف کمتر غذاهای غنی از ویتامین D نسبت به مردان دارند. به عنوان مثال، مردان تمایل بیشتری به خوردن ماهی چرب دارند که منبع خوبی از ویتامین D است.
• تفاوت در ترکیب بدن: زنان به طور کلی درصد بیشتری از چربی بدن نسبت به مردان دارند، که می تواند فراهمی زیستی ویتامین D را در بدن کاهش دهد. ویتامین D محلول در چربی است، به این معنی که در بافت چربی ذخیره می شود و در صورت وجود درصد چربی بدن، ممکن است کمتر در دسترس بدن باشد.
• تفاوت در ژنتیک: ممکن است عوامل ژنتیکی وجود داشته باشد که به تفاوت سطح ویتامین D بین مردان و زنان کمک کند. به عنوان مثال، برخی از گونه های ژنی با سطوح پایین ویتامین D در زنان مرتبط است.

توجه به این نکته مهم است که این عوامل متقابلاً منحصر به فرد نیستند و ممکن است با یکدیگر تعامل داشته باشند تا به تفاوت های مشاهده شده در سطوح ویتامین D بین مردان و زنان کمک کنند.