آزمایش ویتامین B12 | کوبالامین | Vit B12 | Cobalamin

ویتامین B12 (کوبالامین) نقش اساسی در تولید گلبول های قرمز، متابولیسم های مختلف سلولی، عملکرد اعصاب و تولید DNA(مولکول های داخل سلول ها که اطلاعات ژنتیکی را حمل می کنند) ایفا می کند. منابع غذایی ویتامین B12 شامل مرغ، گوشت، ماهی و محصولات لبنی است.

اسامی دیگر:

• Vitamin B12
• Cobalamin
• Vit B12

چرا آزمایش ویتامین B12 درخواست می شود؟

• برای کمک به تشخیص علت کم خونی یا نوروپاتی (آسیب عصبی)
• ارزیابی وضعیت تغذیه در برخی بیماران
• پایش اثربخشی درمان برای کمبود B12  یا فولات
• بررسی کم خونی ماکروسیتیک
• رفع کمبودهای دیده شده در کم خونی های مگالوبلاستیک

چه زمانی آزمایش ویتامین B12 درخواست می شود؟

• هنگامی که گلبول های قرمز بزرگ دارید(کم خونی مگالوبلاستیک)
•  به ویژه هنگامی که علائم کم خونی و/یا نوروپاتی دارید.
•  زمانی که برای کمبود ویتامین B12  یا فولات تحت درمان هستید

آمادگی قبل از انجام آزمایش ویتامین B12:

برای آزمایش استاندارد ویتامین B12  نیازی به ناشتا بودن نیست. برخی داروها و بارداری ممکن است بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.

این آزمایش نباید بر روی بیمارانی که تزریق ویتامین B12 یا تزریق ویتامین B12 نشاندار شده رادیویی را در 2 هفته گذشته دریافت کرده اند انجام شود.

چه چیزی در آزمایش ویتامین B12 مورد بررسی قرار می گیرد ؟

ویتامین B12  یک ماده مغذی است که برای بسیاری از جنبه های سلامت انسان مهم است. سطوح کافی ویتامین B12  برای بدن شما برای حفظ سیستم عصبی سالم، ساخت گلبول‌های قرمز خون و ایجاد DNA (ماده ژنتیکی موجود در همه سلول‌های ما) مورد نیاز است.

ویتامین B12  به طور طبیعی در پروتئین های حیوانی مانند گوشت قرمز، ماهی، مرغ، تخم مرغ و لبنیات وجود دارد. سایر غذاها مانند غلات صبحانه، مخمرهای مغذی و برخی شیرهای گیاهی ممکن است با ویتامین B12  غنی شوند. این ویتامین به عنوان مکمل و به عنوان یک داروی تجویزی نیز موجود است.

در غذا، ویتامین B12  به پروتئین متصل است. برای اینکه بدن شما آن را جذب کند، ویتامین باید از پروتئین آزاد شود. همانطور که بدن شما غذا را هضم می کند، آنزیم های موجود در دستگاه گوارش شما ویتامین B12  را از این پروتئین ها جدا می کند. سپس ویتامین B12  آزاد شده با پروتئین ساخته شده توسط بدن به نام فاکتور داخلی(IF) ترکیب می شود که توسط سلول های معده ترشح می شود. ویتامین B12  و فاکتور ذاتی با هم در انتهای تحتانی روده کوچک جذب می شوند.

این آزمایش ها غلظت ویتامین B12  را در سرم (بخش مایع خون) اندازه گیری می کند.

ویتامین B12  و فولات هر دو بخشی از مجموعه ویتامین های B هستند. فولات در سبزیجات سبز برگ، مرکبات، لوبیا و نخود خشک، جگر و مخمر یافت می شود. ویتامین B12  در محصولات حیوانی مانند گوشت قرمز، ماهی، مرغ، شیر و تخم مرغ وجود دارد. در سال های اخیر غلات، نان ها و سایر محصولات غلات غنی شده نیز به منابع غذایی مهمی از فولات تبدیل شده اند.

هر دو ویتامین B12  و فولات برای تشکیل طبیعی گلبول های قرمز، ترمیم بافت و سلول و سنتز DNA ضروری هستند. ویتامین B12  همچنین برای سلامت اعصاب مهم است، در حالی که فولات برای تقسیم سلولی مانند آنچه در جنین در دوران بارداری دیده می شود ضروری است. کمبود ویتامین B12  یا فولات می تواند منجر به کم خونی مگالوبلاستیک شود، جایی که گلبول های قرمز کاهش یافته اما ماکروسیت (بطور غیر طبیعی بزرگ) هستند. به طور خاص یک آزمایش مغز استخوان ممکن است کم خونی مگالوبلاستیک را نشان دهد، جایی که گلبول های قرمز نابالغ به نام مگالوبلاست ممکن است دیده شوند. معمولاً انجام آزمایش مغز استخوان برای تشخیص کمبود ویتامین B12  ضروری نیست.

کمبود ویتامین B12  همچنین می تواند منجر به درجات مختلفی از نوروپاتی، آسیب عصبی شود که می تواند باعث گزگز و بی حسی در دست ها و پاهای بیمار شود. در کمبود شدید ویتامین B12  آسیب عصبی جدی‌تر ممکن است به نام دژنراسیون ترکیبی تحت حاد بند ناف یا SACD رخ دهد که در آن ضعف شدید و ناهماهنگی ممکن است رخ دهد. زوال ظریف بینایی و توانایی ذهنی ممکن است رخ دهد. کمبود فولات در اوایل بارداری می تواند باعث نقص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا در جنین در حال رشد شود.

دلایل مختلفی برای کمبود ویتامین B12  و/یا فولات وجود دارد. آنها عبارتند از:

مصرف ناکافی

بدن انسان چندین سال ویتامین B12  را در کبد ذخیره می کند. ویتامین B12  به طور گسترده در غذاهای غیر گیاهی موجود است، بنابراین کمبود این ویتامین در رژیم غذایی نادر است. ممکن است گاهی اوقات با سوء تغذیه عمومی، و در گیاهخواران (کسانی که هیچ گونه فرآورده حیوانی از جمله شیر و تخم مرغ مصرف نمی کنند) دیده شود.

همچنین ممکن است در کودکان و نوزادان گیاهخوار وگان که با شیر مادر تغذیه می شوند نیز دیده شود. از آنجایی که آنها ذخایری را که بزرگسالان دارند، را در بدن خود ندارند، کمبودها در کودکان و نوزادان نسبتاً سریع ظاهر می شود. کمبود ویتامین B12  در کودکان بسیار نادر است، اما به ندرت با نقص های ژنتیکی مرتبط با متابولیسم ویتامین B12  دیده می شود.

کمبود فولات در گذشته رایج بود، اما با ظهور غلات غنی شده، نان ها و محصولات غلات، این کمبود کمتر شده است. از آنجایی که فولات در بافت در مقادیر کمتر از ویتامین B12  ذخیره می شود، فولات باید به طور منظم تر از ویتامین B12  مصرف شود.

سوء جذب

کمبود ویتامین B12  و فولات ممکن است در شرایطی دیده شود که در جذب آنها در روده کوچک اختلال ایجاد می کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بیماری سلیاک (به ویژه کمبود فولات)
• کاهش تولید اسید معده (اسید معده برای جداسازی B12 از پروتئین موجود در غذا ضروری است)
• سوء جذب ممکن است به دلیل اسپرو استوایی، بیماری التهابی روده، استاز روده و رشد بیش از حد باکتری ها در روده بزرگ باشد.
• همچنین ممکن است توسط هجوم انگلی روده ای مانند Dophyllobothrium latum که برای ویتامین رقابت می کند رخ دهد.

به طور معمول مولکولی به نام فاکتور داخلی توسط سلول های جداری که معده را پوشانده اند ساخته می شود. B12  به فاکتور داخلی معده متصل می شود و کمپلکس حاصل در روده کوچک (ایلئوم) جذب می شود. در کم‌خونی پرنشیوز، آنتی‌بادی‌ها به سلول‌های جداری حمله می‌کنند، تولید فاکتور داخلی را کاهش می‌دهند، یا به فاکتور داخلی حمله می‌کنند و عملکرد آن را مسدود می‌کنند و در هر صورت مانع از جذب کارآمد B12  می‌شوند. موارد دیگر:

• جراحی که بخشی از معده (و سلول‌های جداری) یا روده‌ها را از بین می‌برد، ممکن است جذب را تا حد زیادی کاهش دهد.
• بیماری کرون که انتهای روده کوچک را تحت تاثیر قرار می دهد (ایلئوم)
• داروی دیابت نوع 2 متفورمین ممکن است بر سطح B12 تأثیر بگذارد
• الکلیسم، با سوء مصرف الکل، ویتامین B12 و فولات کمتر جذب شده و مقدار بیشتری از کلیه ها دفع می شود.

افزایش نیاز

همه زنان باردار برای رشد مناسب جنین به مقادیر بیشتری از فولات نیاز دارند. اگر خانمی قبل از بارداری کمبود فولات داشته باشد، در دوران بارداری تشدید می شود و ممکن است منجر به زایمان زودرس و نقص لوله عصبی در کودک شود.

عوامل مداخله گر در آزمایش ویتامین B12

• همولیز نمونه ممکن است با نتایج آزمایش تداخل داشته باشد.
• قرار گرفتن طولانی مدت نمونه در معرض نور ممکن است نتایج آزمایش را تغییر دهد.
• بیمارانی که رنگ های رادیوگرافی را طی 7 روز قبل از آزمایش دریافت کرده اند ممکن است نتایج آزمایش را تغییر داده باشند.
• داروهایی که ممکن است سطح ویتامین B12 را افزایش دهند: اسید اسکوربیک، کلرال هیدرات، استروژن، امپرازول و مصرف ویتامین A.
• داروهایی که ممکن است سطح ویتامین B12 را کاهش دهند: الکل، ضد تشنج ها، ضد مالاریا، اسید اسکوربیک، عوامل ضد سرطان، کلستیرامین، کلشی سین، دیورتیک ها، متفورمین، نئومایسین، داروهای ضد بارداری خوراکی، رانیتیدین، ریفامپین.

اهمیت بالینی آزمایش ویتامین B12

افزایش سطح سرمی:

• سرطان خون
• پلی سیتمی ورا: پاتوفیزیولوژی این مشاهدات به خوبی شناخته نشده است.
• اختلال عملکرد شدید کبد
• بیماری میلوپرولیفراتیو: در بیماری های ذکر شده در بالا، ترانسکوبالامین (پروتئین حامل ویتامین B12) افزایش می یابد و سطح ویتامین B12 به طور کاذب بالا می رود.

کاهش سطح سرمی:

• کم خونی پرنشیوز: فاکتور داخلی که برای جذب ویتامین B12 ضروری است، مضر است.
• سندرم های سوء جذب (مانند بیماری التهابی روده، اسپرو، بیماری کرون): جذب ویتامین B12 ناکافی است.
• آلودگی به کرم روده: رقابت برای ویتامین B12 در روده، ویتامین B12 بسیار کمی را برای جذب باقی می گذارد.
• گاستریت آتروفیک
• سندرم زولینگر-الیسون
• گاسترکتومی پروگزیمال بزرگ: فاکتور داخلی، لازم برای جذب ویتامین B12، نامناسب است، زیرا سلول های مخاطی معده لازم برای تولید IF وجود ندارند.
• برداشتن ایلئوم انتهایی: ویتامین B12 در قسمت انتهایی ایلئوم جذب می شود. بدون آن قطعه روده، ویتامین B12 نمی تواند جذب شود.
• Achlorhydria (آکلرهیدریا): اسید معده برای جداسازی ویتامین B12 از پروتئین های اتصال ضروری است. بدون اسید معده، ویتامین B12 محدود می ماند و نمی تواند از روده جذب شود.
• بارداری: کمبود ویتامین B12 در بارداری احتمالاً به دلیل ترکیبی از دریافت ناکافی و افزایش تقاضای وارده توسط جنین به منبع مادری اسید فولیک ایجاد می شود.
• کمبود ویتامین C
• کمبود اسید فولیک: پاتوفیزیولوژی این مشاهدات مشخص نیست.

ملاحظات بالینی آزمایش ویتامین B12

• آزمایش ویتامین B12 معمولاً همراه با سایر آزمایش‌های کم خونی از جمله اسید فولیک، آهن، فریتین، TIBC انجام می‌شود.
• سایر انواع کم خونی، مانند کم خونی ماکروسیتیک ناشی از کمبود اسید فولیک، می تواند همزمان با کمبود ویتامین B رخ دهد.
• اگر کمبود ویتامین B12 به دلیل کمبود فاکتور داخلی باشد، درمان شامل تزریق عضلانی ویتامین B است. برنامه درمانی معمولی تزریق روزانه به مدت یک هفته، سپس هفتگی به مدت یک ماه و سپس ماهانه برای مادام العمر است.
• بیماران ممکن است به مکمل اسید فولیک و آهن برای پر کردن ذخایر نیاز داشته باشند.
• ویتامین B12 عمدتاً از محصولات حیوانی، از جمله تخم مرغ و محصولات لبنی به دست می آید. مکمل های B ممکن است برای افرادی که از رژیم گیاهخواری سخت پیروی می کنند مورد نیاز باشد.

سوالات متداول:

چگونه از نتایج آزمایش ویتامین B12 استفاده می شود؟

ویتامین B12  و فولات در درجه اول برای کمک به تشخیص علت کم خونی ماکروسیتیک درخواست می شود. هنگامی که گلبول های قرمز بزرگ و کاهش غلظت هموگلوبین در طی آزمایش CBC یافت می شود، می توان آنها را به عنوان آزمایش های بعدی درخواست کرد.

فولات و ویتامین B12  ممکن است برای کمک به ارزیابی وضعیت تغذیه بیماران مبتلا به علائم سوء تغذیه قابل توجه یا سوء جذب استفاده شوند. این ممکن است شامل افراد مبتلا به الکلیسم و ​​کسانی که دارای اختلالات مرتبط با سوء جذب هستند مانند بیماری سلیاک، بیماری کرون و فیبروز کیستیک باشد. ویتامین B12  همچنین ممکن است برای کمک به تشخیص علت تغییرات ذهنی یا رفتاری، به ویژه در افراد مسن استفاده شود.

در بیمارانی که کمبود ویتامین B12  و فولات شناخته شده دارند، ممکن است گهگاه از این آزمایش ها برای کمک به پایش اثربخشی درمان استفاده شود. این امر به ویژه در بیمارانی که نمی توانند ویتامین B12  و/یا فولات را جذب کنند و باید درمان مادام العمر داشته باشند صادق است.

 چه زمانی آزمایش ویتامین B12 درخواست می شود؟

آزمایش ویتامین B12  معمولاً زمانی انجام می شود که علائم کمبود ویتامین B12  مانند کم خونی یا مشکلات سیستم عصبی را دارید. برخی از افراد به دلیل سن یا شرایط سلامتی موجود در معرض خطر بیشتری برای کمبود ویتامین B12  هستند و ممکن است برای بررسی اینکه آیا سطح B12  آنها طبیعی است یا خیر، آزمایش های منظم ویتامین B12  را انجام دهند.

اطلاعات زیر چندین مورد را توضیح می دهد که در آن آزمایش ویتامین B12  ممکن است توسط پزشک توصیه شود.

کم خونی: کم خونی وضعیتی است که در آن بدن شما گلبول های قرمز سالم کافی ندارد. گلبول های قرمز خون، اکسیژن را به بافت های بدن شما حمل می کنند. هنگامی که به اندازه کافی گلبول های قرمز سالم و با عملکرد مناسب ندارید، ممکن است علائمی مانند:

• خستگی
• مشکل در تمرکز
• پوست رنگ پریده
• تنگی نفس
• اسهال
• حالت تهوع یا استفراغ
• از دست دادن اشتها

کمبود ویتامین B12  می تواند منجر به نوعی کم خونی به نام کم خونی مگالوبلاستیک شود. در کم خونی مگالوبلاستیک، گلبول های قرمز خون بزرگ، توسعه نیافته و شکل غیر طبیعی هستند. این گلبول‌های قرمز غیرطبیعی که مگالوبلاست نامیده می‌شوند، عملکرد طبیعی ندارند. مگالوبلاست ها ممکن است از طریق آزمایش خون معمول قبل از بروز علائم کم خونی در فرد شناسایی شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، آزمایش های بعدی از جمله آزمایش ویتامین B12 معمولاً انجام می شود.

علائم سیستم عصبی

پزشک شما ممکن است آزمایش ویتامین B12  را برای تعیین اینکه آیا سطح پایین ویتامین B12  باعث علائم سیستم عصبی می شود توصیه کند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نوروپاتی که یک مشکل عصبی است که باعث درد، بی حسی، گزگز و مشکلات عضلانی می شود
• ضعف
• تعادل ضعیف
• گیجی
• تغییر در نحوه راه رفتن فرد
• زوال عقل، وضعیتی که بر عملکردهای ذهنی مانند حافظه و مهارت های زبانی تأثیر می گذارد

عوامل خطر

برخی عوامل باعث می شود که فرد بیشتر در معرض کمبود ویتامین B12  باشد. در صورت داشتن یک یا چند مورد از عوامل خطر زیر، پزشک ممکن است آزمایش ویتامین B12  را برای شما درخواست کند:

• سن بالای 75 سال
• کاهش مصرف پروتئین های حیوانی، از جمله رژیم های گیاهخواری یا وگان
• تداخل دارویی با داروهایی که با جذب ویتامین B12 تداخل دارند، از جمله مسدود کننده های هیستامین، مهارکننده های پمپ پروتون، متفورمین و اکسید نیتروژن.
• کاهش جذب مواد مغذی به دلیل جراحی معده یا روده، از جمله جراحی برای کاهش وزن یا سرطان
• کاهش جذب به دلیل بیماری های معده و روده کوچک، مانند بیماری سلیاک یا بیماری کرون
• نارسایی پانکراس، وضعیتی که می تواند بر میزان توانایی آنزیم ها برای جداسازی ویتامین B12 از پروتئین های غذا تأثیر بگذارد.

هنگامی که یک فرد، به ویژه یک فرد مسن، تغییرات ذهنی یا رفتاری مانند تحریک پذیری، گیجی، افسردگی و/یا پارانویا را نشان می دهد، ممکن است از ویتامین B12  برای کمک به تشخیص علت اصلی درخواست شود. همچنین ممکن است زمانی که بیمار دارای علائم فیزیکی است که نشان دهنده کمبود B12  یا فولات است، از جمله سرگیجه، ضعف، خستگی، یا درد دهان یا زبان استفاده شود. هنگامی که بیمار علائمی دارد که نشان دهنده آسیب یا اختلال عصبی است، مانند بی حسی یا احساسات غیر طبیعی. در انگشتان پا یا نوک انگشتان و ضعف یا کلافگی دست ها یا پاها، ممکن است برای کمک به تشخیص علت و تشخیص وجود کمبود ویتامینB12  این آزمایش درخواست شود.

گاهی اوقات ممکن است زمانی که بیمار علائم سوء تغذیه یا سوء جذب را نشان می دهد یا اختلالی دارد که بر جذب مواد مغذی تأثیر می گذارد، B12  و فولات درخواست شود. هنگامی که نوزادی که با شیر مادر تغذیه می شود کمبود ویتامین B12  یا فولات دارد، ممکن است مادر نیز آزمایش شود تا ببیند آیا کمبودی دارد که هم بر او و هم فرزندش تأثیر می گذارد.

هنگامی که یک بیمار برای کمبود ویتامین B12  یا فولات تحت درمان است، ممکن است گهگاه برای ارزیابی اثربخشی درمان تحت نظر قرار گیرد. در فردی که کمبود تغذیه ای دارد، این ممکن است به عنوان یک درمان بعدی انجام شود. در فردی با بیماری که باعث کمبود مزمن می شود، این ممکن است بخشی از یک برنامه درمانی طولانی مدت باشد.

نتیجه آزمایش ویتامین B12 چه چیزی را نشان می دهد؟

پزشک به دنبال کمبود ویتامین B12  و/یا فولات است. نتایج آزمایش نشان دهنده وجود کمبود است، اما لزوماً منعکس کننده شدت کم خونی یا نوروپاتی مرتبط با کمبود نیست.

ممکن است سطح B12  یا فولات پایین در آزمایش خون بدون هیچ مشکل بالینی باشد. در مورد اندازه گیری B12، این تا حدی نشان دهنده ضعف در آزمایش خون استاندارد B12  (که کوبالامین سرم نیز نامیده می شود) است که مستقیماً کمبود واقعی ویتامین B12  فعال در سلول های بدن را اندازه گیری نمی کند.

آزمایش‌های خط دومی که ممکن است به تعیین کمبود واقعی کمک کند شامل متیل مالونیک اسید پلاسما و هموسیستئین پلاسما است. هولوترانسکوبالامین سرم (همچنین به عنوان B12  “فعال” نامیده می شود) این پتانسیل را به عنوان یک آزمایش خط اول جایگزین دارد، اما ممکن است هنوز برخی عدم قطعیت وجود داشته باشد. در حال حاضر در دسترس بودن این تست های خط دوم بسیار محدود است.

اگر بیمار مبتلا به کمبود ویتامین B12 یا فولات با مکمل های خوراکی (یا با تزریق عضلانی B12) تحت درمان باشد، نتایج طبیعی یا افزایش یافته نشان دهنده پاسخ به درمان است.

سطوح بالاتر ویتامین B12 غیر معمول است زیرا ویتامین B12 اضافی معمولاً از طریق ادرار دفع می شود. با این حال، برخی شرایط می توانند باعث افزایش سطح ویتامین B12  شوند، از جمله بیماری های کبدی و اختلالات میلوپرولیفراتیو، که بیماری هایی هستند که بر تولید سلول های خونی تأثیر می گذارند. افزایش B12  ممکن است در شرایطی مانند اختلال عملکرد کبد نیز دیده شود. افزایش فولات ممکن است با کم خونی پرنشیوز، رژیم های گیاهخواری، یا با وضعیتی به نام سندرم رشد بیش از حد باکتریایی که در آن باکتری ها در قسمت فوقانی روده تکثیر می شوند، دیده شود.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

اگر بیمار کمبود ویتامین B12  و فولات داشته باشد، اما فقط از مکمل های اسید فولیک استفاده کند، ممکن است کمبود ویتامین B12 پنهان شود. کم خونی مرتبط با هر دو ممکن است برطرف شود، اما نوروپاتی زمینه ای (آسیب عصبی) باقی می ماند و ممکن است بدتر شود.

آزمایش شیلینگ زمانی به طور معمول برای تأیید تشخیص کم خونی خطرناک به عنوان علت کمبود ویتامین B12  با نشان دادن جذب غیرطبیعی B12  در روده کوچک مورد استفاده قرار می گرفت. دیگر به طور گسترده در دسترس نیست. تست شیلینگ تا حدی با اندازه گیری آنتی بادی های اتصال دهنده به فاکتور داخلی جایگزین شده است، اگرچه این آنتی بادی ها فقط در حدود 50 درصد از بیماران مبتلا به کم خونی پرنشیوز دیده می شوند.

سطح B12  ممکن است در زنانی که از داروهای ضد بارداری خوراکی حاوی استروژن استفاده می کنند و در دوران بارداری کاهش یابد، با این حال این لزوما نشان دهنده کمبود واقعی ویتامین در بدن نیست، و نشان می دهد که تست استاندارد آزمایشگاهی B12  تحت برخی شرایط می تواند غیر قابل اعتماد باشد.

آیا مصرف بیش از حد مکمل های ویتامین B12  و اسید فولیک می تواند آسیب برساند؟

همیشه خیر. با این حال در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، کارآزمایی با استفاده از ترکیبی از مکمل‌های اسید فولیک با دوز بالا، ویتامین B12  و B6 مضر بوده است.

تفسیر نتایج آزمایش ویتامین B12

گزارش آزمایش شما سطح ویتامین B12  خون شما و همچنین محدوده مرجع آزمایشگاه را نشان می دهد. محدوده های مرجع، محدوده های نتایج آزمایش هستند که نرمال در نظر گرفته می شوند.

محدوده مرجع بسته به آزمایشگاه مورد استفاده می تواند کمی متفاوت باشد،. سطح طبیعی ویتامین B12  معمولاً بین 160 تا 950 پیکوگرم در میلی لیتر (pg/mL) کاهش می یابد.

اگر نتیجه شما بین 160 تا 300 پیکوگرم در میلی لیتر باشد، نتیجه شما مرزی در نظر گرفته می‌شود و ممکن است پزشک از شما بخواهد که آزمایش ویتامین B12  را مجدداً انجام دهید یا آزمایش‌های اضافی انجام دهید.

• مقادیر کمتر از 160 پیکوگرم در میلی لیتر نشان دهنده کمبود ویتامین B12  است. کمبود ویتامین B12  ممکن است به دلایل شناخته شده ای مانند رژیم غذایی گیاهخواری، داروها، مشکلات پانکراس یا جراحی یا بیماری هایی باشد که بر سیستم گوارشی تأثیر می گذارد. کمبود همچنین ممکن است در نتیجه موارد زیر باشد:
• ناتوانی در تولید فاکتور داخلی: فاکتور درونی معمولاً توسط سلول های معده ترشح می شود. ناتوانی در تولید این پروتئین ممکن است به دلیل تضعیف پوشش معده یا یک وضعیت خودایمنی باشد و منجر به وضعیتی به نام کم خونی خطرناک شود.
• رشد بیش از حد باکتری ها یا آلودگی به کرم ماهی در دستگاه گوارش: در این اختلالات، باکتری ها یا انگل ها ویتامین B12 را مصرف می کنند و مقدار کمتری برای جذب فرد مبتلا باقی می گذارند.
• جذب ضعیف ویتامین B12 به دلیل اسید کم معده: کاهش اسید معده می تواند به دلیل افزایش سن، بیماری هایی که باعث کاهش اسید معده می شوند یا استفاده از داروهای کاهش اسید معده باشد.
• سایر مشکلات خود ایمنی: این مشکلات می تواند شامل بیماری تیروئید یا ویتیلیگو باشد.